Europejskie negocjacje trójstronne tzw. trialog, to etap unijnej procedury ustawodawczej w którym przedstawiciele Parlamentu Europejskiego, Rady Unii Europejskiej i Komisji Europejskiej negocjują możliwy do przyjęcia przez obu europejskich prawodawców (Parlament i Rada) ostateczny kształt proponowanego wniosku ustawodawczego.

Rozpoczęcie trialogu w sprawie zmiany i wzmocnienia dyrektywy o europejskich radach zakładowych planowane jest na 6 lutego br. Będą w nim brali udział ministrowie poszczególnych krajów UE odpowiedzialni za obszar pracy i zespół negocjatorów z PE, a rolą Komisji jest prowadzenie ewentualnej mediacji między stronami. Efektem tych negocjacji będzie uzgodnienie ostatecznego kształtu nowej dyrektywy o ERZ, która następnie zostanie zaimplementowana przez kraje członkowskie UE.

Porównując stanowiska zaproponowane przez Radę i Parlament – choć w większości punktów są zbieżne – można wskazać kilka potencjalnych kontrowersji. Z pracowniczego punktu widzenia warto zatrzymać się przy dwóch kwestiach: sankcjach za łamanie przepisów dyrektywy i rozszerzeniu definicji sprawy ponadnarodowej.

W pierwszym przypadku postuluje się ustalenie kar finansowych mających zastosowanie w sytuacji gdy zostaje naruszone prawo ERZ do uzyskania informacji i przeprowadzenie konsultacji na poziomie 10 milionów euro lub 2% światowego obrotu firmy (obowiązuje wyższa kwota), a w przypadku ponownego naruszenia podwojenie tej wartości. Jest to analogiczna sankcja jak ta, która już obowiązuje w sytuacji łamania przez firmy dyrektywy o RODO. Opierając się na analizie dotychczasowego funkcjonowania ERZ należy przyjąć, że jedną z przyczyn niewywiązywania się przez stronę pracodawców z wymogów dyrektywy był brak adekwatnej kary. Kwoty na poziomie 50 tysięcy euro, jak to ma obecnie miejsce w przypadku niemieckiej ustawy o ERZ lub 5 tysięcy złotych, w przypadku naszego kraju, są zdecydowanie niewystarczające.